Er is een merkwaardige tweedeling in de audio wereld..

Het ene deel van die wereld berekent marktaandelen, onderhandelt met distributeurs en ontwerpt audio apparatuur met een ontwerpafdeling. De ontwerpers zijn "flexibel inzetbaar" en worden naar behoefte her en der vandaan getrokken. De ene dag ontwerpen ze nog lichtdimmers, de volgende dag een high-end (lees: duur) audio apparaat. Er wordt druk gemeten om de door marketing gestelde meetspecificatie te realiseren.

Het andere deel in de audio wereld heeft nog nooit van het woord distributeur gehoord. Vaak is zelfs elk zakelijk verband afwezig. Een aantal liefhebbers - vaak niet gestoord door diepgaande elektronica kennis - loopt de hele dag met Vishay weerstanden en Black Gate elco's rond die op schijnbaar willekeurige plaatsen liefhebbend in buizenapparatuur wordt gestoken. Meetapparatuur is een vies woord. Alleen het gehoor mag gebruikt worden om elke modificatie met veel Ooooh en Aaaah te evalueren.

De waarheid ligt niet eens in het midden. Voor het ontwikkelen van audiofiele high-end audio is behalve een diepgaande, fundamentele kennis van elektronica tevens het besef nodig dat de wetenschap nog maar weinig begrijpt van het menselijk gehoor. Er zijn nog veel wetenschappers en high-end audio bedrijven die niet geloven dat tijddomein vervorming (jitter en andere faseruis) een dominante invloed heeft op de mate waarin een high-end component erin slaagt de werkelijkheid te benaderen.

De Array S-10 is het nieuwste eindversterker ontwerp van Array, een architectuurbreuk met alle voorgangers. Ongeveer 80% van alle elektronische schakelingen is geheel nieuw in vergelijk met de voorgangers. De vervorming van de Array S-10 is zo laag dat wij geen meetapparatuur meer hebben om deze te meten. De totale vervorming inclusief memory distortion, IMD, harmonische vervorming alsmede faseruis is beneden -120 dB, oftewel lager dan 0,0001%. Wat vooral belangrijk is is dat de memory distortion en middenfrequent faseruis, waarvoor het menselijk oor zo gevoelig is gebleken (en waarom buizenversterkers zo polulair zijn, omdat ze daar goed in zijn), bij de S-10 ongeveer 40 dB (een faktor 100) lager is dan bij de S-1. De S-10 klinkt daardoor buizenachtig "echt" en extreem dynamisch. De S-10 heeft bovendien differentiele symmetrische ingangen, dus XLR zowel als cinch. De beveiligingsprocessor heeft een 50% hogere kloksnelheid en bewaakt nu ook de warmteontwikkeling in de spreekspoelen van de luidsprekers en is nauwkeuriger in de beveiliging van de versterker bij hoge frequenties.

Van de Array stereo eindversterkers zijn er vele recenties inclusief drie van de laatste generatie S-10:

Enkele Quotes:

De S-10 is natuurlijk in eerste instantie geschikt als eindversterker in een high-end stereo installatie. Er zijn echter nog vele andere toepassingen. Zo kan men 2 S-10's gebruiken voor horizontale of verticale bi-amping. Bij verticale bi-amping wordt 1 S-10 per kanaal gebruikt voor de hoge en lage tonen. Sommige gebruikers gaan zo ver om het luidspreker filter te vervangen door een actief filter tussen de voorversterker en de 2 kanalen van de S-10. Bij horizontale bi-amping wordt 1 S-10 ingezet voor het laag van het linker en rechter kanaal en 1 S-10 voor het hoog van het linker en rechter kanaal.

Tevens zijn 3 S-10's uiterst geschikt voor een high-end multichannel setup. Daarbij kan een S-10 gebruikt worden voor het linksvoor en linksachter kanaal, een andere S-10 voor rechts en een derde S-10 voor het center kanaal en een passieve subwoofer. Dit soort systemen leveren op bijvoorbeeld SACD of DVD-Audio een adembenemende surround ervaring.

Techniek

De eindtrappen (stroomversterkers) van de ARRAY S-10 zijn uitgerust met twee en dertig 120 MHz eindtransistoren per kanaal! De eindtrappen bestaan uit acht cascodes parallel per kanaal (van vier transistoren per cascode: een push-cascode transistor, push drive transistor, pull drive transistor, pull-cascode transistor). De ingangstrappen (spanningsversterkers) zijn differentieel en staan gebiased in klasse-A. Het volledige signaalpad is opgebouwd in een RFI architectuur die minimale hoogfrequente faseruis garandeert. Het signaalpad bevat tevens unieke schakelingen die een extreem lage tijddomein vervorming (laagfrequente faseruis) garanderen, vergelijkbaar met de performance van goede buizenontwerpen. De voedingen van de eindtrap en driver stages zijn gescheiden tot en met de windingen op de trafo. 4 WBT 745 connectoren verzorgen de aansluiting naar de luidsprekers. De ingangs connectoren zijn verguld en geisoleerd met nylon.
Het chassis van de versterker (dicht bij het signaalpad) bestaat uit niet-magnetisch roestvrij staal, evenals de kap. Het front van de versterker is van 24 millimeter aluminium. Het signaalpad is DC gekoppeld en gebruikt uitsluitend discrete transistoren.